نآمرئی

متغیر ناعادل

يكشنبه, ۲۰ فروردين ۱۳۹۶، ۱۰:۱۶ ب.ظ

بیشتر زندگیم تا الان شاهد این بودم که زمان اون چیزی نیس که روزش در بیست وچار ساعت ، ساعتش شصت دقیقه و دقیقه ش ی ثانیه س

ثانیه ای به اندازه چشم به هم زدن کوتاهه گاهی اوقات به اندازه  ی آه دردناک طولانی و کشدار میشه 

روزایی که ی سال میگذرن وعقربه هایی که در هیاهوی شهر شلوغ من تکان نمیخورند

چه دقیقه های زیادی از عمرم سریع گذشتن کوتاه تر از صدم ثانیه 

روزای زیادی دارم که اصلا نمیدونم چطور گذشت حالا شاد ناراحت ناامید خسته پرانرژی یا هر چیزی

اون قدر بی برکت بودن برام که انگار اون روزا من نبودم که زندگی میکردم یکی دیگه بوده به جای من

روزای طولانی هم داشتم روزایی که از صب تا صبش هزار رقم کار متفاوت انجام دادم کارایی که انجام دادنشون ی ماه زمان لازم دارم

اونجا هم خودم نبودم

واقعا تو حجم ثانیه ها و این مدل زندگی گم شدم

ته دلم به سمت نا امیدی و غم عظیمی میره که ترس از اشکار کردنش دارم



زندگی عجیب بوده برام و هنوز هست شاید تنهادلیل ادامه دادنم این باشه


پ.ن ی خانمی رو برو م نشسته بود و ب ی جایی خیره شده بود سنش خیلی زیاد نبود ولی خ شکسته و درمونده به نظر میومد داشتم 

یا خ.ع افتادم 

خیلی غم سنگینیه واقعا درکش خیلی سخته بعضی وقتا فک میکنم ی دروغه  و مغزم اتفاقاتی دال بر غیر حقیقی بودنش رو کنار هم میچینه ولی وقتی یاد اون موقع میفتم که با ی هیکل کج شده و لاغر تر از همیشه و چشایی که از گریه خیلی کوچیک شده بودن مواجه شدم تمام ذهنیات مزخرفم مثل  ی حباب میترکه و بعدشم هیچی



لطفا دعا بفرماییدش

  • ۰ نظر
  • ۲۰ فروردين ۹۶ ، ۲۲:۱۶
  • نآمرئی

بسم الله الرحمن الرحیم

شنبه, ۱۲ فروردين ۱۳۹۶، ۱۲:۰۳ ق.ظ

هر صبح که میرم وسایلی که دیروزش با خستگی جمع کرده بودم و تو کیقم با خودم تا خونه اورده بودم رو باز میکنم

نمیذارم چیزی ار کتابام اونجا بمونه

با اینکه اونجا ی زمان طولانی مال من بود

دیگه نیست

و هر لحظه ممکنه بیرونم کنن !

واقعا من چه بلایی سر خودم آوردم

دنیا چه بلایی سر من آورد


پ.ن اگر خبر مرگ نزدیکان یکی از محبوبانتون رو بشنوین چ میکنین؟

شاید نگفته باشم ولی مرگ برام خارج تصوره و خیلی برام سنگینه 

برای آرامش روح اون عزیز و صبر به مادرشون (که محبوب بنده هستن)لطفا دعا بفرمایین

  • ۰ نظر
  • ۱۲ فروردين ۹۶ ، ۰۰:۰۳
  • نآمرئی

شب ها وقتی که تمام این قسمت کره زمین در سکوت غرق است میشود با بیداری تاریکی دنیا را نگریست و در آینده ای مبهم و گذشته ای مبهم تر غوطه ور شد.

سکوتی که همانند آن را در هیچ نقطه ای از روز نمیتوان یافت و فقط با گم شدن نور در تاریکی بینهایت خودش را آشکار میکند.

بوی بهار در اینجا حتی از اشعه آلفا هم پر نفوذ تر است و سعی دارد آمدنش را در تاریکی به رخ من بکشد.

با یک نفس عمیق تر من هم به او کمک میکنم و اجازه میدهم حتی دورترین سلول های بدنم هم بفهمند که دیگر جنگ سرما و بیرنگی تمام شده است و وقت بیداری است و فهمیدن

حتی اگر نیمه های شب هم گذشته باشد و چند ساعت دیگر تاریکی و سکوت  محو شوند در دنیای صدا و شلوغی ؛من همچنان تا پیدایش اولین نقطه روشنی درگیر اندیشه های کج خود خواهم بود.

اندیشه هایی که روز به روز از قامت بلند آرزوهای بی انتها قدیمم  کج تر میشوند .

 شاید روزی دیدن من در این همه کجی و نادرستی محال شود اما من ادامه میدهم این خیال های خام را .این اندیشه های ناراست را ،این سکوت شب را ،این تنهایی مبهوت را

تا جایی که دیگر سیاهی شب جوهری برای نقش بستن این همه فرضیات محال بر صفحه خیال من و بهار نداشته باشد و تسلیم روشنی شویم

شب

من

و مژده بهار





اما امید تمام شدن روز و ادامه دادن این بینهایت ها و تبدیلشان به نهایت تر در من و شب و بهار مدت هاست که وجود دارد.

  • ۰ نظر
  • ۱۸ اسفند ۹۵ ، ۱۴:۰۸
  • نآمرئی

دیوار

سه شنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۵، ۱۱:۳۳ ق.ظ

اومدم بنویسم که از اون دیوارا گذشتم






نامربوط نوشت :ویکی پدیا سن "فیروز نادری"که اسکار شرکت کرده بود 70زده درسته؟!


  • ۰ نظر
  • ۱۷ اسفند ۹۵ ، ۱۱:۳۳
  • نآمرئی

این حتی گرفتگی غروب جمعه هم نبود که رفع بشود

شنبه, ۱۴ اسفند ۱۳۹۵، ۱۲:۳۴ ق.ظ

تایتل میتونست عنوان مطلبی باشه که مینوشتم

ولی امشب 

در نیمه های شب 

به جای کلمات تبدیل 

به کشا میشوند





  • ۰ نظر
  • ۱۴ اسفند ۹۵ ، ۰۰:۳۴
  • نآمرئی