تغییرات

خیلی وقته که دیگه خونه امن اخرم وبلاگ نیس

این عادت از سرم افتاده تا همه چیو دی اکتیو کنم و خودمو پشت صفحه سرد "انتشار مطلب جدید"پنهون کنم و دنبال ارامش یا ی راه حل بگردم

نمیدونم از بزرگتر شدنمه یا از بی حوصله تر شدنمه

ولی هرچی هست بدک نیس چون دیگه دردای قدیمی اذیتم نمیکنم و حس خاصی از محیط اطرافم نمیگیرم هرچند برای بقیه عجیبه رفتارام ولی نمیدونم چی شد اینطوری شدم

مثه این میمونه که یقه لباسم خیلی بلند باشه و من سرم تو یقه م باشه نه چیزیو میبینم نه چیزی منو!

تنها معیار مقایسه گهگاهی م با گذشته س که زندکی مو بی ارزش و بی هدف و بیرنگ تر از همیشه نشون میده ولی خب من راهی نداشتم دیگه نمیتونستم اون همه سنگینو رو دوشم حمل کنم 

 

 

ببخش خدا